Ta Agoria Den Klaine

Στην ξεχασμένη γιορτή ο έρωτας χορεύει γυμνός

Μου λέει έλα και συ απόψε είσαι θεός

Δε βαρέθηκες πια να γυρνάς σε ένα κόσμο χαμένη

Δε βαρέθηκες πια να ρωτάς τι μου συμβαίνει

Γιατί τα αγόρια δεν κλαίνε

Θυμάμαι έτσι είχες πει

Φωνάζουν σπάνε και καίνε

Ό,τι μπροστά τους βρεθεί

Γιατί τα αγόρια δεν κλαίνε

Και στη μαμά τους γυρνούν

Σταμάτα και άκου τα λένε

Πόσο για σένα πονούν

Στη μεθυσμένη σιωπή ήχοι το μυαλό μου τρυπάνε

Και μέσα μου μια φωνή μου λέει έλα σήκω και πάμε

Δε βαρέθηκες πια να γυρνάς σε ένα κόσμο χαμένη

Δε βαρέθηκες πια να ρωτάς τι μου συμβαίνει

Γιατί τα αγόρια δεν κλαίνε

Θυμάμαι έτσι είχες πει

Φωνάζουν σπάνε και καίνε

Ό,τι μπροστά τους βρεθεί

Γιατί τα αγόρια δεν κλαίνε

Και στη μαμά τους γυρνούν

Σταμάτα και άκου τα λένε

Πόσο για σένα πονούν

Γεννήθηκα εμπρηστής και θα πεθάνω πυροσβέστης

Ξάπλωσα στα σύννεφα και ο ουρανός ο ψεύτης

Φωνάζει αρκετά κουράστηκα με σένα οι αέρηδες σε πάνε

Οι άνθρωποι πεθαίνουν πολλές φορές πριν μάθουν να αγαπάνε

Γιατί τα αγόρια δεν κλαίνε

Θυμάμαι έτσι είχες πει

Φωνάζουν σπάνε και καίνε

Ότι μπροστά τους βρεθεί

Γιατί τα αγόρια δεν κλαίνε

Και στη μαμά τους γυρνούν

Σταμάτα και άκου τα λένε

Πόσο για σένα πονούν

Γιατί τα αγόρια δεν κλαίνε