Afti I Nixta Meni

Πέλαγο να ζήσω δεν θα βρω

Σε ψυχη ψαριού, κορμί γατισιο

Κάθε βραδυ βγαίνω να πνιγώ, ποτέ άστρα ποτέ άκρη της Αβύσσου

Κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό

Τα χρόνια μου σεντόνια μου, τσιγάρα να τα σβήσω

Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη

Που δύο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο

Κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι

Να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

Χάθηκα κι εγώ κάποια βραδιά

Πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη

Πεφταν τα άστρα μες στην λασπουρια

Μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι

Μου γνεφε η καρδιά "Πάρε μυρωδιά το

λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι"

Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη

Που δύο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο

Κι ήρθαν στο κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι

Να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο