ความจริง

วันนี้เธอยังเหมือนเดิม

สวยงามและสดใส

เนิ่นนานแม้จากกันไปด้วยน้ำตา

ยังจดจำสายตา

เสียงเธอที่อ่อนหวาน

ได้ย้อนความทรงจำนั้นให้หวนมา

ยิ่งคิดยิ่งเพ้อไปตามอารมณ์พัดพา

เธอคงจะไม่ตั้งใจให้เราได้สบตา

แต่ยิ่งเธอยิ้มและทำท่าทีอย่างที่เราคุ้นเคย

ฉันยิ่งย้ำและบอกตัวเองไว้

อย่าลืมความจริงที่เธอเคยทิ้งเราไป

อย่าลืมความจริงที่มันไม่มีทาง

กับความรักที่เราต้องเจ็บ และใช้น้ำตาล้างทุกอย่าง

ให้ลบเลือน อย่าลืมว่าความจริงเป็นอย่างไร

ต้องหลบไม่มองสายตา (สายตา)

ก็รู้ฉันยังอ่อนไหว

หากถลำใจและกลับไปเป็นเหมือนวันเก่า (เหมือนวันเก่า)

ยิ่งคิดยิ่งเพ้อไปตามอารมณ์พัดพา

และเธอคงไม่ตั้งใจที่เราได้สบตา

แต่ยิ่งเธอยิ้มและทำท่าทีอย่างที่เราคุ้นเคย

ฉันยิ่งย้ำและบอกตัวเองไว้

อย่าลืมความจริงที่เธอเคยทิ้งเราไป

อย่าลืมความจริงที่มันไม่มีทาง

กับความรักที่เราต้องเจ็บ และใช้น้ำตาล้างทุกอย่าง

ให้ลบเลือน อย่าลืมว่าความจริงเป็นอย่างไร

อย่าลืมความจริงที่เธอเคยทิ้งเราไป

ความจริงมันไม่มีทาง

กับความรักที่เราต้องเจ็บ และใช้น้ำตาล้างทุกอย่าง

ให้ลบเลือน อย่าลืมว่าความจริง

ความจริงที่เธอทิ้งเราไป

อย่าลืมความจริงมันไม่มีทาง

กับความรักที่เราต้องเจ็บ และใช้น้ำตาล้างทุกอย่าง

ให้ลบเลือน อย่าลืมว่าความจริงเป็นอย่างไร