Kymata

Μες την ομίχλη του καιρού που με σκεπάζει χρόνια

Σε κοιτάζω και ανασαίνω

Στον ίδιο απέραντο θλιμμένο ωκεανό ξαπλώνω

Στο όνομά σου επιπλέω

Δεν είναι αργά

Ούτε είναι απλά

Αρχίζω να πατάω στη στεριά

Και ας έχουν πια

Χαθεί πολλά

Δε σταματά

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Σε όλου του κόσμου τους σταθμούς

Όπου σταθώ κοιτάζω

Βλέπω κάποια που σου μοιάζει

Μα είναι η πληγή

Τόσο βαθιά

Καμία χαρά δε φτάνει ούτε κοντά

Δεν θα μαι πια

Ίδιος ξανά

Με μια βουτιά

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Πλέω, μες τα κύματά σου πλέω

Λένε πως τα αγόρια δε κλαίνε

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου