Durakla

Bu sabah kalktım gittim buralardan

Senden benden bütün kalanlardan

Bi an bile durmadım

Bi an bile sormadım

Döner mi diye oralardan

Kazıdım attım bütün umudumu

Düşünmedim bile beni sordun mu

Son sözü söylerken yüzüme bakmadın

Bak etrafına ben bile kalmadım

Bir bulabilsem gerçeği

Bir bilebilsem

Ben niye bilmem

Ben diye bildiğim kendimi yendiğim yerde

Bir bulabilsem gerçeği

Bir bilebilsem

Ama ben niye bilmem

Bana ben diyebilmem

Geride ne kalan

Geri neden dönemiyo insan ileriden

Ne gelse bilemez geleni hiç

Hiç sevmem

Hiç sevmem

Ne sevsem sen

Bilemem ileri geçiyim der

Erkenden deneyip beceremem

Evim -ki evimsin

Evdeyken hep

Hep çarpar

Hep çarpar

Kalp hala

Hala var

Kaç kaldırımda(Bin)

Durcam bu akşam (Az)

Az nefes vercem (Iç)

Çok duman alcam (çek)

Saysam sayılmaz (çok)

Çok hiç azalmaz (dur)

Dursa mı artık

Burda çoğalman

Durakla durakla

Durup da gelme akla

Akılda kalanlar

Hep hatrını sorarlar

Ne yapsam ne fayda

Kalan zamanlar artar

Durakla durakla

Desem de durma asla

Senin gibi biri göremedim

Aradım bulamadım sokaklarda

Kimseye sen gibi gülemedim

Aradım bulamadım uzaklarda

Senin gibi biri öpemedim

Aradım bulamadım dudaklarda

Sensizliği hiç sevemedim

Ama kaybolmuştum tuzaklarda

Senin gibi biri göremedim

Aradım bulamadım sokaklarda

Kimseye sen gibi gülemedim

Aradım bulamadım uzaklarda

Senin gibi biri öpemedim

Aradım bulamadım dudaklarda

Sensizliği hiç sevemedim

Ama kaybolmuştum tuzaklarda

Sen sevmeyi bilsen bilemedin

Uyu şimdi boş yataklarda

Sevmeyi bilsen bilemedin

Uyu şimdi boş yataklarda