Onbezonnen

Zeven dagen maandag, achter elkaar aan

Elf maanden herfst en elke dag volle maan

Als je eenmaal ontwaakt bent, kom je nooit meer in slaap en

Als je eenmaal geraakt bent, dan ben je geraakt

Je kan niet wegrennen, als je opgesloten zit en

Je kan niet meer wegkijken... met je ogen dicht

Zo veel duistere zaken in het volle licht en

Iedereen een mening en iedereen verhit, en

Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik weet niet wat ik moet doen

Het enige dat ik weet, we gaan niet meer terug naar toen

Onbezonnen, dagen in de zon en

Eindeloze nachten, pijnloze gedachte

Ik weet ik niet meer wie ik was voor 't allemaal begon

Ik weet ook niet wat ik nu ben, behalve jong

Onbezonnen, dagen in de zon en

Eindeloze nachten

Het komt wel weer

'k Droomde nog in kleur, 't leven was stabiel

De jaren openen deuren, ook een bubbel is fragiel, en ik

Hoop met hart en ziel dat 't loopt zoals ik wil, maar

Als je niet flexibel bent, blijft de kermis koud en kil

Ik was nog jonger, dacht alles te weten

Hoe breder mijn horizon, hoe meer ik vergeet en

Hoe minder ik beter doe dan de rest

Hoe meer ik 't weet, hoe meer ik verpest, oh

Zo veel duistere zaken in het volle licht en

Zo veel ogen en haken van 't begin tot in de kist, oh

Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik weet niet wat ik moet doen

Het enige dat ik weet, we gaan niet meer terug naar toen

Onbezonnen, dagen in de zon en

Eindeloze nachten, pijnloze gedachte

Ik weet ik niet meer wie ik was voor 't allemaal begon

Ik weet ook niet wat ik nu ben, behalve jong

Onbezonnen, dagen in de zon en

Eindeloze nachten

Het komt wel weer