Vazgeçtim İnan

Kendimi bugün onun yerine koydum

Koyamadım onun yerine kimseyi ve uyudum

Oyaladım kendimi durdum

Pili bitik saat gibi durdum, durdum

Kendimi bugün aynı yerlerde buldum

Çok tenha, pek yalnız bir de yorgun

Oyaladım kendimi durdum

Hep aynı soruları sordum, yok oldum

Düşünüp kötüyü yordum, bi kenara çekilip uzunca durdum

Durduramadım gözyaşlarımı boğuldum, neler umdum da bak ne buldum?

Ben onun soğuk rüzgarıyla savruldum, içimin acısı yakıyor kavruldum

Gelen o vakitsiz hasretlere sordum, bir şey gelmez elden dediler mahvoldum

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim

Olabilir mi bundan ötesi? Nefesi kesiyor bile düşüncesi

Meçhul dünün ertesi ve sular içinde gemilerimin güvertesi

Kulaklarımda acı çeken bir ceylanın ürkek sesi

Nedir ki yaşama hevesi? Bana o hevesi veren o şey de neyin nesi?

Çok sual, az moral ve sebebsizce kurmaktan vazgeçemediğim aynı hayal

Hatırlıyorum olanları hayal meyal

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an

Vazgeçtim inan kendimden çoktan

Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan

İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım, doğrusu ne bilemedim