Gęby

Nie lubię, gdy się zdarza we śnie

Że niemiłe gęby zjawią się

Sen się dwoi i troi, by pogonić tych trolli

By od złego uchronić mnie

By od złego uchronić mnie

Nie przepadam gdy mi się śni

Że ludzie są brzydcy i źli

Sam spotkałem ze czterech

Ludzi dobrych i szczerych

To, że znam ich, pochlebia mi

To, że znam ich, pochlebia mi

I choć to bajka nie ta

Za blisko ziemi

I nie ta fizyka meta

To już rano ich nie ma

A choćbyś się z jawy wyrwać chciał

Organizm utrudzisz

I to, co miałeś nadal będziesz miał

I z niej się nie obudzisz

Nie znoszę, gdy mi się śni

To, co na jawie szkodzi mi

Przecież sen to sztuka dla uczonych i nieuków

To sztuka, że w ogóle się śni

Sztuka, że w ogóle się śni