Geçer

Düşersin dizin kanar

Ağlarsın azıcık

Ya öylece geçer

Ya da geçti sanırsın

Kalınlaşır derin zamanla

Ama bir gün kesiverir bir kâğıt

Ufacıktır ama yakar

Sonra o da geçer

Yine kimseler sevemez gibi

Nefesin kesilir gibi

Dünyanın son günüymüş gibi gelir

Ama sonra geçer

Korkma geçer

Geriye kalırsa bir iz kalır

Korkma geçer

Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken

Gelir biri açar ışıkları

Olduğun gibi sever

Görürsün geçer

Uzağa düşer gözleri

Kapatır kapıyı yavaşça

Aklından sarılmak geçer

Ama o çeker gider

Yine kimseler sevemez gibi

Nefesin kesilir gibi

Dünyanın son günüymüş gibi gelir

Ama sonra geçer

Korkma geçer

Geriye kalırsa bir iz kalır

Korkma geçer

Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken

Gelir biri açar ışıkları

Olduğun gibi sever

Görürsün geçer

Korkma geçer

Geriye kalırsa bir iz kalır

Korkma geçer

Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken

Gelir biri açar ışıkları

Olduğun gibi sever

Görürsün geçer

Korkma geçer

Geriye kalırsa bir iz kalır

Korkma geçer

Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken

Gelir biri açar ışıkları

Olduğun gibi sever

Görürsün geçer

Korkma geçer

Geriye kalırsa bir iz kalır

Korkma geçer

Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken

Gelir biri açar ışıkları

Olduğun gibi sever

Görürsün geçer