Zabanam Lal

میگویند می روی با آخرین باران، زبانم لال

میگویند از دلم دل می کنی آسان، زبانم لال

من گاهی با خودم در خلوتم آهسته می گویم

مبادا راست باشد حرف این و آن، زبانم لال

میترسم از این راه، از درد بی درمان

تو می روی یک روز با آخرین باران

در خواب خود دیدم این لحظه را صد بار

رفتی و باران زد در آخرین دیدار

اگر رفتی و ماندم در دل طوفان خلاصم کن

به دور از گریه ها و چشم این و آن خلاصم کن

پس از تو زندگی جایی برای من نخواهد داشت

مرا با خاطرات آخرین باران خلاصم کن

نفسم رفته دلم تاب ندارد بی عشق

آسمان که نور مهتاب ندارد بی عشق

جان من، جان تو، جان چشمان تو

من بریدم به خدا در غم پنهان تو

من خرابم بی عشق، در عذابم بی عشق

من اسیری شده ام عاشق زندان تو

میترسم از این راه، از درد بی درمان

تو میروی یک روز با آخرین باران

در خواب خود دیدم این لحظه را صد بار

رفتی و باران زد در آخرین دیدار

اگر رفتی و ماندم در دل طوفان خلاصم کن

به دور از گریه ها و چشم این و آن خلاصم کن

پس از تو زندگی جایی برای من نخواهد داشت

مرا با خاطرات آخرین باران خلاصم کن

کسرا زاهدی