วาตากื๊อ

ข้าวร้านประจำไปกินสองถึงสามครั้งต่อสัปดาห์

สั่งแบบเดิมจนแม่ค้าจำได้ ป้าครับเอาเหมือนเดิม

แต่เหมือนว่าวันนี้ฉันไม่ได้มากินข้าวเพียงคนเดียวอีกต่อไป

ตั้งแต่ที่เธอเข้ามา รสชาติอาหารก็เปลี่ยนไป

ก็สั่ง เหมือนเดิม ไม่เข้าใจ ทำไมมันอร่อยกว่าทุกที

กลมกล่อม หอมกรุ่น เผ็ดกำลังดี อร่อยจนต้องอุทานว่า

วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อ

เธอทำให้ได้รู้ว่าที่มันอร่อย ไม่ใช่เพราะกินอะไร แต่เป็นเพราะกินกับใคร

วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อ

เธอทำให้ได้รู้ว่าที่มันอร่อย ไม่ใช่เพราะกินอะไร แต่เป็นเพราะกินกับเธอ

บุฟเฟต์ชื่อดังย่านพญาไทนั้นก็ไม่ต่างกัน

จะกินที่ไหนมันก็ยังอร่อย ถ้าได้กินกับเธอ

ก็สั่ง เหมือนเดิม ไม่เข้าใจ ทำไมมันอร่อยกว่าทุกที

อูมาหมิ อูมาอิ โออิชี่ อร่อยจนต้องอุทานว่า

วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อ

เธอทำให้ได้รู้ว่าที่มันอร่อย ไม่ใช่เพราะกินอะไร แต่เป็นเพราะกินกับใคร

วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อ

เธอทำให้ได้รู้ว่าที่มันอร่อย ไม่ใช่เพราะกินอะไร แต่เป็นเพราะกินกับเธอ

วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อ

เธอทำให้ได้รู้ว่าที่มันอร่อย ไม่ใช่เพราะกินอะไร แต่เป็นเพราะกินกับใคร

วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อ

เธอทำให้ได้รู้ว่าที่มันอร่อย ไม่ใช่เพราะกินอะไร แต่เป็นเพราะกินกับเธอ

วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อ

เธอทำให้ได้รู้ว่าที่มันอร่อย ไม่ใช่เพราะกินอะไร แต่เป็นเพราะกินกับใคร

วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อกือ วาตากื๊อ

เธอทำให้ได้รู้ว่าที่มันอร่อย ไม่ใช่เพราะกินอะไร แต่เป็นเพราะกินกับเธอ