Milczeć (Część 2)

Słowo okrutne i zimne jak nóż

Co stoi na straży pogardy

Prawa pisane na zwojach ze skór

Niech przejdą już do historii

Gdy świat ma za nic moje słowa

Jak mogłabym ja przekonać do nich świat

Nie będę milczeć, nie mogę i nie będę

Niech mnie usłyszą wreszcie

To mój głos, ja nie będę milczeć

Koniec

Niech się stanie o nic was nie proszę

Bo wolność w sercu noszę

Nie chcę już i nie będę milczeć

Siejesz wiatr po burzy, zbierz, nie rzucaj kłamstwa prosto w twarz

Połamałeś moje skrzydła

Lecz nie złamiesz mnie

To ja dziś przed Tobą stoję, patrz

Nie chcę milczeć

Nie będę się kłaniać prawom i

Zwyczajom, których moc rodzi się z pogardy

Koniec

Nie będę nie będę sie dłużej prosić o to, co mi się należy

To mój głos, ja nie mogę milczeć

Ja już nigdy, nie będę milczeć

Koniec