Spowiedz

Mówiłeś mi, że przyciągam gniew

Że za nic masz mą niewinność

Kazałeś mi trudną drogą iść

Za stróża mieć tylko ciemność

Patrzyłeś jak wolno staczam się

I spadam w otchłań bezdenną

Widziałeś jak mieszam z winem krew

By obłaskawić codzienność

Me serce bije i tak na przekór dniom

Gdy ciągle czuję twój gniew nade mną

Me serce bije i nie zatrzymasz go

Me serce bije i tak na pewno

Wyostrzam wzrok kiedy przyjść ma sen

Jak dziki zwierz jestem czujna

Napiętą struną me ciało jest

W obawie, że ciebie spotka

Me serce bije i tak na przekór dniom

Gdy ciągle czuję twój gniew nade mną

Me serce bije i tak jak kruche szkło

Jest wciąż mój los, mój los

Za stróża mam tylko ciemność

Me serce bije i tak na przekór dniom

Gdy ciągle czuję twój gniew nade mną

Me serce bije i tak jak kruche szkło

Jest wciąż mój los

Me serce bije i tak

Me serce bije i tak

Me serce bije i nie zatrzymasz go

Me serce bije i tak na pewno