Sto Telos Tis Imeras

Four walls

They surround me

Loneliness

Has found me

Δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύεις για μένα, ειλικρινά

Μπορείς να κοροϊδεύεις αν θες, τους δρόμους και τα στενά

Μπορείς να βγάλεις εμένα ψεύτη, αδύνατο, μα καν' το

Βαλ' τα κάτω τα γεγονότα απέναντι στον γάτο

Το στιλό μου, το χαρτί μου, η φωνή μου

Είναι τα μέσα μου

Βγάλε με εμένα από την γειτονιά μου

Όχι αυτήν από μέσα μου

Την έχω κάνει τατουάζ βαθιά στα σωθικά μου

Και έτσι το άρωμα της κουβαλάνε πάντα τα γραπτά μου

Ήμουν παιδί κι όχι για πολύ, έγινα άντρας γρήγορα

Μπάτσες στο πάρκο

Πριν μου πάρουν το δαχτυλικό αποτύπωμα

Κι ήμουν απρόσεκτος, μα έμαθα απ' τα λάθη μου

Ευτυχώς βραχιόλια δεν μπήκανε ποτέ στην πλάτη μου

Και φώναζα

"Με ακούει κανείς;"

Δεν ήξερα αν με ακούει

Και έψαχνα αγάπη από μικρός

Ήταν κακό μου χούι

Να τα λέω, σε όποιον δεν με ακούει

Μα ήταν ανώφελο

Κι έμαθα να κρύβω τον πόνο πίσω απ' το χαμόγελο

Είναι η ζωή μας όσα πάνε και όσα έρθουνε

Στο τέλος της μέρας μαθαίνουμε να αντέχουμε

Γιατί εμείς είμαστε απλά το μόνο που έχουμε

Για πες το δέχεσαι; (οkay)

Οπότε νιώθεις

Είναι η ζωή μας όσα πάνε και όσα έρθουνε

Στο τέλος της μέρας μαθαίνουμε να αντέχουμε

Γιατί εμείς είμαστε απλά το μόνο που έχουμε

Για πες το δέχεσαι; (οkay)

Οπότε νιώθεις

Δεν γράφω για όσους με μισούνε, μα το αντίθετο

Δεν δίνω στον κόσμο δηλητήριο, μα το αντίδοτο

Και είναι δικαίωμα του καθενός αν θέλει να κοιμάται

Η να' ναι ελεύθερος

Ελεύθερος σημαίνει να μην φοβάται

Οι ανασφάλειες τις άφησες να μπούνε

Κι όπως μπήκαν γαμήσαν τα πάντα μέσα σου να πούμε

Σε πισίνα, με καρχαρίες μου παν

"Θα κολυμπάς, έτσι θα 'ναι η ζωή αν δεν έχει φράγκα ο μπαμπάς"

Μα εγώ δεν στράβωνα με όσους τα είχανε, αντιθέτως

Γιατί εγώ θα πάλευα να αποκτήσω ό,τι θέλω, φέτος

Ήταν σκέτος ο καφές μου, μα τον έκανα γλυκό

Είμαι πολύ περήφανος για να το παίζω αφεντικό

Είμαι και εγώ, σαν και σένα, είμαστε διαφορετικοί

Μα τόσο ίδιοι όλοι βρεχόμαστε κάτω απ' τη βροχή

Μόνο που εγώ όταν πληγώσουν κάτι που αγαπάω, θίγομαι

Και θα έπεφτα αν δε μπορούσα να το υπερασπίζομαι

Είναι η ζωή μας όσα πάνε και όσα έρθουνε

Στο τέλος της μέρας μαθαίνουμε να αντέχουμε

Γιατί εμείς είμαστε απλά το μόνο που έχουμε

Για πες το δέχεσαι; (okay)

Οπότε νιώθεις

Είναι η ζωή μας όσα πάνε και όσα έρθουνε

Στο τέλος της μέρας μαθαίνουμε να αντέχουμε

Γιατί εμείς είμαστε απλά το μόνο που έχουμε

Για πες το δέχεσαι; (okay)

Οπότε νιώθεις

Κι όσο περνάνε τα χρόνια προσέχω παίρνω μαθήματα

Τα λάθη του χτες τα βάζω μπρος τα κάνω βήματα

Μετά από τόσες τρικλοποδιές έμαθα να στέκομαι

Δέχτηκα τόσες προσβολές και έτσι έμαθα να σέβομαι

Πίστεψε με, όλοι κρύβουμε τέρατα μέσα μας

Μα είμαστε οι επιλογές μας στο τέλος της μέρας μας

Παλεύω με τους δαίμονες, μέσα μου πάλι βρέχει

Έξω σκοτεινιάζει, ο ήλιος πέφτει, το μυαλό μου τρέχει

Δεν λυπάμαι κανέναν πια που δεν θέλει το καλό του

Ήταν ήδη νεκρός, κέρασε πρέζα το μικρό αδερφό του

Ανάθεμα, αν τα 'χεις δει και τα 'χεις ζήσει

Τι περνάει ο καθένας, την σελίδα του να γυρίσει

Το στιλό μου δακρύζει, γιατί πάλι εκφράζω την λύπη μου

Τα πάρκα και οι πλατείες θα' ναι για πάντα το σπίτι μου

Αν με νιώθεις τότε σίγουρα ανατριχιάζεις αλήτη μου

Άλλο ένα βράδυ, άλλη μια ιστορία από την κρύπτη μου