Ah İstanbul

Ah İstanbul

Sendin rüzgar

Ben yelken yürek

Yolculuk var

Ah İstanbul

Değil kader

Aşk bir yolcu belki yoldaşı keder

Boğazında sözleri

Gemilerle düğümlenen

Sesine karışır

Her akşam segah nameler

Göğsüne saplanmış

Bıçaklar gibi parlar

Toprağının üzerinde aynalılar

Kavuşur iki sevgili

Karşı kıyıda

Ve rüzgar buruşturur

Masmavi tenini

Aşklar gibi

Geçip gidiyor zaman

Bir sen kaldın

Ölümden saklanan

Yar ey

Bu ölümsüzlük

Uykusundan uyanma

Ah-ah-ah

Uyanma

Ah İstanbul

Sendin rüzgar

Ben yelken yürek

Yolculuk var

Ah İstanbul

Değil kader

Aşk bir yolcu belki yoldaşı keder