Mutsuz Punk

Kırmızı bir at çizerdim

Kırmızı bir at, bak bu da kafası

Nereden geldim, nereye giderdim?

Bu da düşünen kafamın bana sorusu

Sür beni sarp kayalıklara

Oradan aşağısı başka yerin konusu

Ah, dedi, senin durumun fena

Ah, dedi, kalbimde bu neyin acısı?

Dayanamaz, kalbimin içinden çıkardım

Utanmadan dünyaya tepeden bakardım

Kimse beni bilmez, bilmez

Beni bilmez, bilmez beni kimse

Ben hep saklandım

Yanmalısın, sönmelisin ruhları incitmeli

İnanırken yalanlara, delirmiş olmalısın

Bakmalısın, görmelisin, acıya yer vermelisin

Varmak için heplere, önce hiçi göze almalısın

O kızgın bakışın, bir de üzgün bakışın

Yüzlere gülüşün ve ani bir düşüşün

Üzülmeye gelmez giderdim

Aramaya ruhumu parçalarını

Üzerime bir bir dikerdim

Beni nasıl isterdin, tek parça

Yoksun (Yoksun) Bedenim yoksa (Yoksa)

Kime güler yüzün? (Güler yüzün?)

Kime ağlarsın? (Ağlarsın?)

Çek, bir sandalye çek ve otur

Mumlar var, mumları yak

Anlatacaklarım uzun, uzundur yollar ve

Her ne yana gidersen git

Beter gibi sonsuz ama

Yoksun bedenim yoksa

Yoksun bedenim yoksa

Yokum, bedenim yok benim (Yok benim)

Kime güler yüzüm? (Güler yüzüm?)

Kime ağlarım? (Ağlarım?)

Duruyorsa (Duruyorsa) Ne duruyorsun?

Yarına kalsa (Kalsa) Ne umuyorsun?

Yokum, bedenim yok benim

(Sandalye çek ve otur)

(Mumlar var, mumları yak)

(Anlatacaklarım uzun, uzundur yollar ve)

Kime güler yüzüm?

(Her ne yana gidersen git)

(Beter gibi sonsuz ama)

Kime ağlarım?

(Yoksun, bedenim yoksa)

(Yoksun bedenim)

Her yer ne kaplı hiç bilemezsin (Bilemezsin)

Her yanım, her sözüm, her savaşım, her yarım

Öyle zor, öyle zor, öyle zor geliyor ki

Her yeni gün, her yeni gün, her yeni gün

Her yeni gün, her yeni gün, her yeni gün