Gelsin Hayat Bildiği Gibi (feat. Sezen Aksu)

Birer birer kayıp giderdi her bir sevilen

Yenisi gelmez eline geçmez hele ki değeri hiç bilinmeyen

Yürekte varsa sevgiden de ötesi

Sen ağlasan da boş ışık da yaksan nafile

Odan karanlık hep loş

Hayatın emri hep koş

Bayağı bir bekledim boş

Yaşantım sanki bir savaş ve hoş da bazen

Ateş kesildiğinde ve de sular durulduğunda

Yoksa hep gülerdi insan

Hep kalırdı masum

Saygıda bir kusur ettiğinde minnetin de değeri yok

Kafalarda hesaplar yapılır ve mesafeler konur

Fakat bu kalp unutmaz unutamaz ki zaten

Her kalp yıkılır ancak yenisi bulunamaz bir mesken

Her anım birini özler

Rüyada yolunu gözlediğim düşünceler ve benliğimle canlanır tüm hatıralarım

Bitince yalnızım

Gözümü açtığımda kalmışım yanımda ailem ve bir de arkadaşlarım

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin

İşimiz bu yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin

İşimiz bu yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Şimdi boşuna bakma saate zaman geç oldu

Dün annem elimi tutarken bugün 29'da doldu

Vakit can almaz ancak can yakar

Fakat bir bekle bak knockout olursan çok sakat

Mücadeleyle geçen hayatta son round

Kazanmak herkes ister

Ne istediğini bilmektir önemlisi

Var mı listen hayallerin hırsın cesaretin

Sabır selametimse intikam felaketimdir

Ne mektebimde vardı huzurum, ne vardı evde

Çıkıp bir başıma ağlamaktı belki caddelerde

Hayallerin kurulduğu ve düşlerin yok olmadığı

Bu gözlerinse dolduğu zamanın donduğu bir yerdeyim

Düşünceler dumanlı dağlar aynı gözde puslu

Bir bakmışım mesafeler uzun ve tozlu

Benimse yol yürür gider bir seyyah olurum

Ne paranın bir değeri vardır aslında

Ne de şerefle onurun

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin

İşimiz bu yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin

İşimiz bu yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Ameleydim eskiden şafak sökerdi her gün işe giderken

Cebimde yoktu bir kuruş

Ve Üsküdar'ımın herbir yeri yokuş

Her gün yeni bir suç

İttiler fakat ben olmadım tuş

Kanatlı doğmamış kuş

Vakit hiç geçmemişti

Ben hep aynı yerde saydım

Ekmekle vardı kavgam daha bir sertti günler

Ve geçmişeydi saygım

Gelecekti kaygım

Kelebekti kalbim

Akar giderdim olsa bile bir derdim hep gülerdim

Ve ağladığımı görebilen bir annem bir de ben

İnceden bir perde vardı gözlerimde

Göz görür fakat dilim susardı

Ayaklarım elim kolum da bağlı

Hayat bu dile kolay velakin her bir yerine ağrı

Ve kimi zaman düşündüm

Aslında hiç üşenmedim ben hep düşündüm

Hayata karşı dört silahşör hep güler sanmıştım

Bu öyle lanet olası toz bir pembe ki

Bir baktım her şey ciddi ve hemen uyandım

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin

İşimiz bu yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin

İşimiz bu yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Gelsin