Onlar Bile Üzülürler

Rengarenk bir bataklığın içinde

Batışını izlerken hayatımın

Gecenin sessizliğine direniyorum

İçimdeki yalnızlığın gürültüsüyle

Adı geçen geçmeyen insanlar

İsmini unuttuklarım beni affetsinler

Parçalanmış dudaklar kırdığım kalpler

Beni böyle görseler

Onlar bile üzülürler

Her gün kendini yine sevdirir

Sonra beni yine öldürürdün

Bana kalpsiz diyorlar

Seni hiç tanımadılar

Her gün kendini yine sevdirir

Sonra beni yine öldürürdün

Bana kalpsiz diyorlar

Seni hiç tanımadılar

Dudakların jilet gibiydi

Öptükçe kanamak isterdim

Bir kalp müzesi vardı içinde

Hepimizi avutan bir şeyler var

İçimizde yaralar kafamızda dumanlar

Yazdığım şarkılar bozduğum bedenler

Beni böyle görseler

Onlar bile üzülürler

Her gün kendini yine sevdirir

Sonra beni yine öldürürdün

Bana kalpsiz diyorlar

Seni hiç tanımadılar

Her gün kendini yine sevdirir

Sonra beni yine öldürürdün

Bana kalpsiz diyorlar

Seni hiç tanımadılar

Dudakların jilet gibiydi

Öptükçe kanamak isterdim

Bir kalp müzesi vardı içinde