Ta Paramythia Tis Giagias

Έα έα έα ε

Έα έα έα ε…

Θα `θελα να `μουν βασιλιάς

Στα παραμύθια της γιαγιάς

Ο μαχητής κι ο γενναίος

Δρόμους να άνοιγα πλατιούς

Με πλοία να `βρισκα γυαλούς

Σημαία να `χα την ψυχή μου

Έα έα έα ε

Έα έα έα ε…

Θα `φερνα δόξα και χαρά

Σε κάθε τόπο και μεριά

Όπου το πόδι μου πατούσα

Και θα `μουνα ο νικητής

Δε θα μου έβγαινε κανείς

Σ’ ό,τι απ’ το χέρι μου περνούσε

Έα έα έα ε

Έα έα έα ε…

Χρυσάφι θα `χαν τα παιδιά

Και καραμέλες η γιαγιά

Και τ’ όνειρο πάντα θα ζούσαν

Μα η καλή μας η γιαγιά

Έφυγε απ’ τον κόσμο πια

Και παραμύθια δεν ακούμε

Έα έα έα ε

Η γιαγιά μας πέθανε

Έα έα έα ε

Η γιαγιά μας πέθανε

Έα έα έα ε

Η γιαγιά μας πέθανε

Έα έα έα ε

Η γιαγιά μας πέθανε