Dünya Qapını Aç Çıxım Gedim

Könlümə bir yuva qura bilmədim, Başımı daşına çırpa bilmədim, Qapın hayandadı, tapa bilmədim. Dünya! qapını aç, aç çıxım gedim. Ürəyim illərdən əsim-əsimdi, Qulağına çatan quru səsimdi, Qonağın olduğum illər bəsimdi, Dünya! qapını aç, aç çıxım gedim. Göydə şimşəyinə dönüb çaxmaram. Yerdə bulağınla qoşa axmaram. Dönüb bir dəfə də geri baxmaram. Dünya! qapını aç, aç çıxım gedim. İnsanıq, ağacıq, quşuq, böcəyik, Tapılmaz tapmaca, sir, bilməcəyik. Onsuzda nə vaxtsa görüşəcəyik. Dünya! qapını aç, aç çıxım gedim...