Sözler Şerefsiz Oldu

Gitgide trajedi olmuş rotası Bu koskoca bi' şehir, dolmuş kotası Ve solmuş renkler içinde çiçekler Bi' gün de olsa mutlu kelebekler Yüce Rabbi'm ne güzel de yaratmış Bütün acısını kozasında bırakmış Küçükken hepsini kıskanırdım Ne değişti söyle'yim, hiçbi' şey Korkularını ufak ufak atıyorsun Umutlarınla tek başına kalınca Herkesi yavaş yavaş tanıyorsun Pastadaki mum sayısı çoğalınca Sözler hep aynı, yüzler değişiyor Yarını düşün, ben o yoldan çıktım İnsan neden hep aynı şeyi deniyor? Konuşma, sus, bu oyundan bıktım Bak, biri kollarımda uyuyup "Gitmem" diyordu, gitti Biri "Can verip de ölsem bitmez" diyordu, bitti Yüreğim ses etmez, inanır, sözler şerefsiz oldu Bu yolun sonu yok, ne olur söz verme sen de, aşkım Biri kollarımda uyuyup "Gitmem" diyordu, gitti Biri "Can verip de ölsem bitmez" diyordu, bitti Yüreğim ses etmez, inanır, sözler şerefsiz oldu Bu yolun sonu yok, ne olur söz verme sen de, aşkım İnadı bırak, sonucunu bilmelisin Kısa cümlemin nefesleri dardır Kalbimi kırma, zoru denemelisin Her kilidin bir anahtarı vardır Durgun, yorgun daha yolun yarısı Geride kalan bi'kaç duvar yazısı Umutsuz olmaz unutsa hayat da Her şeye rağmen bu ölü ayakta Boş vermek gerekiyor ya bazen Gereksizce rap gündemindeyim Yıllar geçsin içimdeki mahzen Dibine çeken acıların demindeyim Sözler ekledim, bekledim çok Kimse gelmedi ve ben hep oradaydım "Sensiz tek bir hayalim yok" Diyenlerin hayali hiç olmadı, saydım Bak, biri kollarımda uyuyup "Gitmem" diyordu, gitti Biri "Can verip de ölsem bitmez" diyordu, bitti Yüreğim ses etmez, inanır, sözler şerefsiz oldu Bu yolun sonu yok, ne olur söz verme sen de, aşkım Biri kollarımda uyuyup "Gitmem" diyordu, gitti Biri "Can verip de ölsem bitmez" diyordu, bitti Yüreğim ses etmez, inanır, sözler şerefsiz oldu Bu yolun sonu yok, ne olur söz verme sen de, aşkım