Öyle Yalnız

Göster bana şimdi, zaman Duyuyorum içindeki enkazın sahibini Bozuyor sessizliğimi Sen ellerimden kayıp giderken Sessizliğe bürünür evler, caddeler Ben yine de sana seni anlatamam ki Anlatamam ki Öyle yalnız, öyle sensiz Öyle yalnız, öyle sensiz Düşmekten korkan çocuk gibi çaresiz Üzülmeye alışmış gibi sessiz Öyle yalnız, öyle sensiz Öyle yalnız, öyle sensiz Düşmekten korkan çocuk gibi çaresiz Üzülmeye alışmış gibi sessiz Mavi gökyüzü, dalgalı deniz Görüyorum bir tek seni karanlık gece gibi Rüzgâr savuruyor bizi Sen ellerimden kayıp giderken Sessizliğe bürünür evler, caddeler Ben yine de sana seni anlatamam ki Anlatamam ki Öyle yalnız, öyle sensiz Öyle yalnız, öyle sensiz Düşmekten korkan çocuk gibi çaresiz Üzülmeye alışmış gibi sessiz Öyle yalnız, öyle sensiz Öyle yalnız, öyle sensiz Düşmekten korkan çocuk gibi çaresiz Üzülmeye alışmış gibi sessiz