nadprzestrzenie

Masz ten uśmiech, który ja uwielbiam

I pływamy sobie w nadprzestrzeniach

Nie wiadomo, która to już sfera

Myślałam, że tam wyżej to nic nie ma

Takich scenariuszy nigdzie nie widzę

Znów Ci marzną palce, nosem piszesz

Na nikogo w końcu nikt nie czeka

Wciąż pływamy sobie w nadprzestrzeniach

Ty dokańczać mógłbyś za mnie zdania

Nie ma co się przed tym aż tak wzbraniać

I w tej całej ciemnej galaktyce

Tylko nam tak oczy mogą błyszczeć

Jeśli takie ważne, takie kruche

Jak mogliśmy odłożyć to na później?

Czy sobie o tym myślisz zanim uśniesz?

Że dla nas już nie będzie chyba dalej

A może nas nie było nigdy wcale?

Jeśli takie ważne, takie kruche

Jak mogliśmy odłożyć to na później?

Czy sobie o tym myślisz zanim uśniesz?

Że dla nas już nie będzie chyba dalej

A może nas nie było nigdy wcale?

Jeśli takie ważne, takie kruche

Jak mogliśmy odłożyć to na później?

Czy sobie o tym myślisz zanim uśniesz?

Że dla nas już nie będzie chyba dalej

A może nas nie było nigdy wcale?