Diskolevomai

Ακίνητοι μέσα στο ψύχος των ιστών και των απόψεων

Ακροατές ηλίθιων δηλώσεων

Δε ξέρω τι θα ήθελες να' μαι μα υποπτεύομαι

Είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Ίσως να κάναμε το πιο συνετό

Να μη χτυπούσαμε σαν γάτα συνεχώς το ερπαιτό

Κάποιοι θα παίρναν αγκαλιά και την οχιά για να επιζήσουνε

Μέσα στη θετικότητα δε θα μ' αιχμαλωτίσουνε

Θα' θελες να φοράω το ντίβενο του δικαστή

Του νομου το βιβλίο να κρατάω

Θα μ' εκτημούσες πιο πολύ αν σου λεγα στον δρόμο πως μετράω

Αν σου λεγα αυτό που κάνω πόσο τ' αγαπάω

Και πόσο προσπαθώ και τι θυσίασα να φτάσω ως εδώ

Αυτό το αφήγημα το αντιπαθώ

Το ξέρω πως θα ήθελες στα πόδια τους να σέρνομαι

Είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Και ειναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Και δεν απολογούμαι γι' αυτό

Δεν εχω βρεί ακόμη εκείνο το αστέρι που ολοι ψάχνουμε

Ν' ανέβουμε οταν θ' απαλλαγούμε απο εδω

Γι' αυτό σου λεω είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Εχω να ανάψω μια φωτιά να στείλω σήμα σ' ολα εκείνα τα χαμένα

Αδέρφια που ονειρεύομαι

Είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Και παρελαύνουν οι κανίβαλοι σωτήρες

Κρατάνε λάβαρα νούμερα και μνηστήρες

Έχουν μπερδέψει νικητές και νικημένους

Γι' αυτό κι' εσυ ακόμα προσκυνάς προσκυνημένους

Δε σας πιστεύω ποτε μου δε σας πίστεψα

Στο χώμα που πατάω χιλιάδες ελπίδες φύτεψα

Τις πότησα με αγώνες και μάχες για να ανθίσουν

Για ολα εκείνα τα παιδιά που αύριο θα λυγίσουν

Και προτιμώ να 'μαι το αγκάθι απ' τον ανθό

Αφού θα προστατεύω ολα εκείνα που αγαπώ

Και προτιμώ να με θυμάστε σαν τρελό

Κωλόπαιδο ρομαντικό και χαμογελαστό

Κι' εσυ μου λες πως θα ήταν ολα βολικά

Αν βούλωνα το στόμα κι' αγκάλιαζα τα σκατά

Αν διάλεγα να γίνω ενα με οσα δυσκολεύομαι

Τον κόσμο που μας δώσατε να παραδώσω ντρέπομαι

Και ειναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Και δεν απολογούμαι γι' αυτό

Δεν εχω βρεί ακόμη εκείνο το αστέρι που ολοι ψάχνουμε

Ν' ανέβουμε οταν θ' απαλλαγούμε απο εδω

Γι' αυτό σου λεω είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Εχω να ανάψω μια φωτιά να στείλω σήμα σ' ολα εκείνα τα χαμένα

Αδέρφια που ονειρεύομαι

Είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Θέλουν να γίνω σαν αυτούς μα δυσκολεύομαι

Ήθη και αξίες δυστυχώς δεν εμπορεύομαι

Μα σακατεύομαι στον τοπο που ονειρεύομαι

Να βρω μια ελπίδα λίγο φως να μην ξοδεύομαι

Άκου το χούμε χάσει κάπου

Κάπου κάπου οι φωνές μας μοιάζουνε σπίθες που ανάβουν

Φλόγες στις ψυχές φέρνουνε ταραχές στο διάβα τους

Μα τις κάλυψαν οι εκπομπές και τα κανάλια τους

Στο καλούπι που 'χουν φτιάξει δεν χωράω

Δεν με θέλουν να μιλάω θέλουν να τα παρατάω

Να ξεχνάω να μην το παρατραβάω δυσκολεύομαι

Μ' όλους αυτούς πως να στο πω ανακατεύομαι

Χορεύω έξω από τον χορό

Σε μια γωνία με τους δαίμονες μου κι αφού αισθανθώ

Πως περισσεύω καπου αποχωρώ

Λυπάμαι δεν δυσκολεύομαι

Είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα το σιχαίνομαι

Και ειναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Και δεν απολογούμαι γι' αυτό

Δεν εχω βρεί ακόμη εκείνο το αστέρι που ολοι ψάχνουμε

Ν' ανέβουμε οταν θ' απαλλαγούμε απο εδω

Γι' αυτό σου λεω είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι

Εχω να ανάψω μια φωτιά να στείλω σήμα σ' ολα εκείνα τα χαμένα

Αδέρφια που ονειρεύομαι

Είναι εύκολο να είμαι αυτό που θες μα δυσκολεύομαι