Pan Piotruś Pan

Patrz, rozpinam gruboskórny płaszcz

By w sposób obsceniczny

Być romantyczny

Stoję nagi, bez płaszczyka

A niech świata krytyka wytyka

Gorszyciela, romantyka

Będę tu stał, będę tu stał

Aż się pani wydam

Kimś, kto się pani przyda

Będę tu stał, będę tu stał

Aż się pani wydam

Kimś, kto się pani przyda

Jestem kimś, kto jest gotów być równią pochyłą

Od której to tu może nie mieć Pani odwrotu

Jestem kimś, kto jest gotów być równią pochyłą

Od której to tu może nie mieć Pani odwrotu

Wdzięczny grawitacji jestem, ta to wykazała się gestem

I kiedy nastała potrzeba, zrzuciła mi Panią z nieba

Czy zaistniałaby choćby szansy nić

By się odważyć przed Panią obnażyć?

Będę tu stał, będę tu stał

Aż się pani wydam

Kimś, kto się pani przyda

Będę tu stał, będę tu stał

Aż się pani wydam

Kimś, kto się pani przyda

Takie słowa powinna słyszeć taka jak ty kobieta

W takim jak ten świecie, dotkniętym zespołem Tourette'a

Jestem kimś, kto jest gotów być równią pochyłą

Od której to tu może nie mieć Pani odwrotu

Będę tu stał, będę tu stał

Aż się pani wydam

Kimś, kto się pani przyda

Będę tu stał, będę tu stał

Będę tu stał, będę tu stał

Nigdy wcześniej w ten sposób do Ciebie nie mówiłem

Szkoda, że tak długo byłem Panem, Piotrusiem Panem

(Będę tu stał, będę tu stał)

Jestem kimś, kto jest gotów być równią pochyłą

Od której to tu może nie mieć Pani odwrotu