Fang Jai Viangjan

โอ้เวียงจันทน์ครั้งนั้นได้ไปยล จากมาดนในกมลเพ้อฝัน

คิดถึงความหลังครั้งที่อยู่เวียงจันทน์ เคยได้ชื่นชีวันกับแม่ขวัญชีวี

โอ้เวียงจันทน์รักฉันต้องเลื่อนลอย ห่วงเนื้อกลอยแต่จำต้องจากเจ้านี้

ห่วงน้องก็ห่วง ห่วงงานก็ห่วงกันเต็มที ครั้นจะพาเจ้าหนีมาคิดอีกทีก็อายใจ

โขงคดโค้ง โอโฮะโอ้ โฮะโอ โอ๊ โอ่โอ้ โอ้หน่อ

โขงคดโค้งมันเชื่อมโยงฮักเฮา สมัยก่อนเก่าเฮาคงไม่หนักฤทัย

จะขอเนื้ออ่อนมากอดนอนที่ฝั่งไทย แต่กลัวญาติผู้ใหญ่จะไม่สนใจหนุ่มคนจร

โอ้เวียงจันทน์หันหลังกลับไปมอง ห่วงตัวน้องจำต้องจากบังอร

สั่งครั้งสุดท้ายจากใจอ้ายเทพพร อย่าลืมนะแม่เนื้ออ่อน คิดฮอดเทพพรก่อนเด้อ

โขงคดโค้ง โอโฮะโอ้ โฮะโอ โอ๊ โอ่โอ้ โอ้หน่อ

โขงคดโค้งมันเชื่อมโยงฮักเฮา สมัยก่อนเก่าเฮาคงไม่หนักฤทัย

จะขอเนื้ออ่อนมากอดนอนที่ฝั่งไทย แต่กลัวญาติผู้ใหญ่จะไม่สนใจหนุ่มคนจร

โอ้เวียงจันทน์หันหลังกลับไปมอง ห่วงตัวน้องจำต้องจากบังอร

สั่งครั้งสุดท้ายจากใจอ้ายเทพพร อย่าลืมนะแม่เนื้ออ่อน คิดฮอดเทพพรก่อนแนเด้อ