Ziarno

Regularnie podlewasz

Pobudzasz do wzrostu

Ziarno rozpaczy

Co kłączem sprężystym

Pnie się spod żebra

Wysoko ku nozdrzom

By tam się rozdwoić

By trysnąć z otworu

I sznurem podwójnym

Wzlecieć ku nocy

Przez obręcz Saturna

Ku Ziemi z powrotem

By pętli zawijasem

Na szyi zastygnąć

Śmiertelnym, śmiertelnym