Za Siódmą Chmurą

Za siódmą chmurą, niejedną rzeką

Jest świat, co się tylko w nadziei mieści

Dla jednych w życiu bywa pociechą

Dla niego niejeden już stał się lepszy

Ten, który zamknie oczy zmęczone

Otworzyć je może po tamtej stronie

Na sercu ciężko, myśli zlęknione

Że drogi nie ma w powrotną stronę

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na na

Znalazł się jednak człowiek bezradny

Spokoju nigdy nie umiał zaznać

Strzelił i wydał oddech ostatni

By swoje myśli daleko zabrać

Leciał wytrwale, okrążył chmury

Rzeki przepłynął, wyprzedził światło

Gdy ląd odnalazł, stanął na górze

Oczy zamgliło, oddechu zabrakło

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na

Na na na na na na