To Filaraki

Στο τηλέφωνο φοβάμαι να σε πάρω να σου πω

πόσο μόνη νιώθω

στους διαδρόμους του μυαλού μου τώρα σε αναζητώ

με μεγάλο πόθο

Δεν τη βρίσκω την άκρη

πουθενά και πες μου τι να κάνω

έχω γεμίσει ασφυχτικά

με καπνό το δωμάτιο ως απάνω

και ο χρόνος μού γελάει σαν μωρό

Πού να γείρω το κορμί μου

όταν γυρνάω απ' τα μπαρ

κι απ' τα ξενύχτια

Πού να βρω ένα φιλαράκι

να μου πει πως μ' αγαπάει στ' αλήθεια

αφού κι εσύ έχεις εξαφανιστεί

Μοιάζει η νύχτα μακριά σου να 'ναι ερεθιστική

σαν την αμαρτία

μα η μορφή σου δραπετεύει από κρυψώνα μυστική

με χτυπά με βία

Δεν τη βρίσκω την άκρη...

Ούτε εσύ έχεις τη λύση να μου δώσεις που γυρεύω

τη λύση που ζητάω

μπλοκαρισμένος από χρόνια στα δικά σου τα γρανάζια

που για μέρες τραγουδάω

Δεν τη βρίσκω την άκρη...