Vathia Milao

Είναι απ' τα βράδια που γυρνάω και τρελαίνομαι ξανά

Που τα φώτα της πόλης είναι λίγα και χαμηλά

Καθώς καπνό φυσάω στον ουρανό

Κοιτάω τον κολλητό

Θυμάμαι πως μπορώ, πρέπει να πω ένα ευχαριστώ

Σε όλους αυτούς που έχουμε ξενυχτίσει μαζί

Σε όλους αυτούς που μ' έχουν κεράσει και ας μην είχαν δραχμή

Που μου φέρανε μια μπύρα, γαμώ τις αφραγκίες μου

Δύσκολες νύχτες που ξέπλενα τις αμαρτίες μου

Τις αλητείες μου στον Βότση, σε κάποιο παγκάκι

Μαζί με τα κοπρόσκυλα θα 'βρισκες και τον Άκη

Ξημερώματα στα κάστρα να αράζω, δε το αλλάζω

Τα φιτίλια σας ψηλά, τη Σαλόνικα θαυμάζω

Ένα-δύο, είχα τον δρόμο για σχολείο

Τι γελάς ρε, τι σου φαίνεται αστείο

Εγώ γυρνούσα σπίτι όταν εσύ ξυπνούσες για σχολείο

Έβαφα τη γειτονιά σου όταν είχε μείον δύο

Τέλος πάντων, καθένας ας κοιτάζει τη δουλειά του

Γιατί όσα έχει ζήσει μόρτη είναι δικά του

Το ξέρω πως κάτι από αυτά δεν άξιζε

Και αν η μάνα μου ήξερε όσα έχω κάνει μάλλον θα δάκρυζε

Όσο θα βγαίνει το φεγγάρι θα 'χω μόνο σκοπό

Όσο χτυπάει η καρδιά μου να χαρίζω ρυθμό

Όσο νιώθεται ό,τι λέμε εμείς θα είμαστε 'δω

Ποτέ δε θα 'σαστε μόνοι γιατί ό,τι λέω το εννοώ

Σκεπτόμενους ανθρώπους γύρω μου αναζητώ

Θέλω γροθιές στον αέρα όταν βαθιά σου μιλώ

Να με κοιτάζεις στα μάτια αν σε κοιτάζω και 'γώ

Είναι απ' τον δρόμο για τον δρόμο πως αλλιώς να στο πω

Δεν έχω αμάξι, δεν έχω μόνιμη δουλειά

Ούτε πολλά λεφτά, παρόλα αυτά έχω καρδιά

Παρόλα αυτά κρατάω το μέτωπό μου καθαρό

Και το ραπ μου αγνό και δυνατό

Σαν κεραυνό για τον λαό

Ναι για τον λαό μου δίνω τα πάντα

Ψυχή, μυαλό και σώμα, έτσι κάνω κουμάντα

Γράφω, γράφω γιατί δεν γίνεται αλλιώς

Αν τα κρατήσω μέσα μου θα καταλήξω τρελός

Για όσους με νιώθουνε, οι υπόλοιποι μπορούν να αποχωρήσουν

Είναι ο τρόπος ζωής μου για αυτό κάποιοι θα με μισήσουν

Ζω, νιώθω, γράφω, υπάρχω

28 χρονών και ακόμα χορεύω στο πάρκο

Ναι ρε, για πες ποιο είναι το πρόβλημά σου

Φραγκάτο τρέντι πρόβατο τράβα με τη γενιά σου

Τα λεφτά του μπαμπά σου στον κώλο βάλε

Πούλα τρέλα, άκου R&B, στην παραλιακή κάνε πασαρέλα

Έλα να δεις αν θες από κοντά τι αξίζω

Είμαι κάφρος και δε ξεχνάω να το τονίζω

Αν με νιώθεις τότε κάτι θα 'χεις να μου πεις

Σκάσε δυο τζούρες για τους μάγκες μας που φύγανε νωρίς

Όσο θα βγαίνει το φεγγάρι θα 'χω μόνο σκοπό

Όσο χτυπάει η καρδιά μου να χαρίζω ρυθμό

Όσο νιώθεται ό,τι λέμε εμείς θα είμαστε 'δω

Ποτέ δε θα 'σαστε μόνοι γιατί ό,τι λέω το εννοώ

Σκεπτόμενους ανθρώπους γύρω μου αναζητώ

Θέλω γροθιές στον αέρα όταν βαθιά σου μιλώ

Να με κοιτάζεις στα μάτια αν σε κοιτάζω και 'γώ

Είναι απ' τον δρόμο για τον δρόμο πως αλλιώς να στο πω

Ένα κομμάτι της καρδιάς μου ανήκει σ' όσους τ' αγάπησαν

Κάποιοι το πήραν δανεικό και κάποιοι το κρατήσαν

Σαν διαμάντι, σαν φως μέσα στο σκοτάδι, σαν χάδι

Ένα σημάδι απ' το τσογλάνι που τον λόγο πράξη κάνει

Αν προσβάλεις τους φίλους μου ή την οικογένειά μου

Θα δεις σε όλο της το μεγαλείο την αγένειά μου

Άμα ψέμα έχεις να μου δώσεις, μείνε μακριά μου

Βρομίζεις τον αέρα που αναπνέω στη γειτονιά μου

Ο λόγος μου σπαθί και στο 'χω ξανά πει

Φτύνω λεπίδες που κόβουνε το δέρμα σαν χαρτί

Αμαρτωλή ψυχή που πάντα γράφει μουσική

Εγώ είμαι ευθύς κι αυτό στο ξηγιέμαι απ' την αρχή

Επειδή πισώπλατα μιλάνε πολλοί

Κι άλλοι τόσοι έχουν πουλήσει φίλο τους για μουνί

Γάμα το ραπ, γάμα της κλίκες, γάμα και τα λεφτά

Εγώ έμαθα να είμαι αληθινός πριν απ' όλα αυτά

Ειλικρινά, πάντα με το χέρι στην καρδιά θα 'μαι δίπλα σου σκύλε

Αν μου ξηγήθηκες καλά, έμαθα να είμαι δέσμιος της τιμής μου

Αυτό κάνω κάθε γαμημένη μέρα της ζωής μου