Çok Zaman Oldu

Ne param var, ne pulum

Yalnız ve günahkar bir kulum

Meçhul bir yılın Mart’ında

Sokakları kar altında İstanbul’um

Konuşmadık, hep sus olduk

İki talihi makus olduk

Sessizliğin zindanlarında

Zaman gardiyan, bizler mahpus olduk

Ah, ama bunlar eskidendi çok

Eskidendi, artık bitti

O çocuksu günlerimiz

Bir elveda bile demeden çekip gitti

Bunlar eskidendi çok

Eskidendi, artık bitti

O utangaç dillerimiz

Tek bir söz bile etmeden susup gitti

Çok zaman oldu, aşk öldü biz tuttuk yasını

Toz duman oldu, devir ettik de sevda sahrasını

Anladık artık, hiç bulamayacak Mecnun Leyla’sını

Anladık artık, hiç bulamayacak Mecnun Leyla’sını

Ah ne şarabi günlerdi

Biz söylerdik, gece dinlerdi

Bakıp bakıp görmediğimiz

Yasak toprakta açmış sürgünlerdi

Yorulduk kendimizden kaçarken

Hayat ellerimizden uçarken

Hiçtik, kendimizden geçtik

Yudum yudum aşk şarabından içerken

Ah, ama bunlar eskidendi çok

Eskidendi, artık bitti

O çocuksu günlerimiz

Bir elveda bile demeden çekip gitti

Bunlar eskidendi çok

Eskidendi, artık bitti

O utangaç dillerimiz

Tek bir söz bile etmeden susup gitti

Çok zaman oldu, aşk öldü biz tuttuk yasını

Toz duman oldu, devir ettik de sevda sahrasını

Anladık artık, hiç bulamayacak Mecnun Leyla’sını

Anladık artık, hiç bulamayacak Mecnun Leyla’sını

Çok zaman oldu, aşk öldü biz tuttuk yasını

Toz duman oldu, devir ettik de sevda sahrasını

Anladık artık, hiç bulamayacak Mecnun Leyla’sını

Anladık artık, hiç bulamayacak Mecnun Leyla’sını