Blå Kveill

Se, no stijlne aille båran

Og det skjømmest mens æ ror

Det bli blått ruint begge åran

Førr en kaillkrok i en fjord

Kveillen spørr, og kveillen svare

Gjer mæ mangt å tenke på

Tru kor lenge vi ska fare

Derom vijl Vårherre rå

No kjem skarven òg te skjærre

Det e han, og det e æ

Som e eillst i detta værre

Skarven ror i lag med mæ

Trygt å trø i lainn av båten

På et berg æ kaille mett

Godt å høre godverslåten

Og gå heim

Og gå heim med glae skrett