Ljóð í sand

Við stóra strönd horfir yfir

og hugsar of langt, of mikið.

Og tíminn líður þá breytist svo margt

sem aldrei neinn hafði fyrir séð

Næstu nótt förum heim

tökum ekki eftir þeim

þungu skýjum sem herja á.

Sjórinn gengur á land

skrifa í svartan sand

ljóðin þín og leyndarmálin mín

Því fleiri stundir sem líða

hún finnur nú til, of mikið.

Og réttir hönd sína segir svo margt,

grætur en fær aldrei svar

Næstu nótt fer ég heim

varla tek eftir þeim

þungu skýjum sem herja á.

Sjórinn gengur á land

skrifa í svartan sand

ljóðin þín og leyndarmálin mín